#ما که کور نبودیم همه چیو میفهمیدیم اما خو به روی خودمون نمیاوردیم میگفتیم دلش میشکنه ناراحت میشه #دریغ ازینکه دله خودمون پاره پاره بود خیلی جاها عقل حکم میکرد بی رحم شیم براش اما بازم خودمونو میزدیم به #کوچه علی چپ و حرف عقلمونو هی پشت گوش مینداختیم خیلی جاها به بودنمون توهین شد با اینکه بودیم #اما بازم دلش نخ کش گذشته و آدمای گذشتش بود محبته مارو نمیدید و دلش برای آدم بده زندگیش تنگ میشد اینجا دیگه منطق با یه تو دهنی هشدار داد ک باید بارو و #بندیلمونو